Er is een sterke maatschappelijke roep om de maritieme sector duurzamer te maken, met een aanzienlijke focus op brandstofverbruik. Biobrandstoffen behoren tot de meest interessante opties en kùnnen een belangrijke rol spelen bij het behalen van verschillende Sustainable Development Goals (SDG's).
In het Clean Shipping Project werken onderzoekers van de TU Delft met hun partners samen om thermochemische processen te ontwikkelen en te verbeteren voor de productie van biobrandstoffen.
Een van hun meest interessante ontdekkingen is brandstof gewonnen uit acacia-struiken, een proces waarbij acaciasnippers geconverteerd worden naar een bio-olie. Acacia wordt gezien als het woekergewas van Afrika.
De vraag rijst wel: is dit niet het voedsel voor olifanten en giraffen? Namibië, Botswana en Angola willen af van de Acacia. Argument: Een derde van het immense land is bedekt met deze planten, die veel water aan de bodem onttrekken. Maar circulaire biobrandstof-productie gaat het grondwaterprobleem niet oplossen.
Biobrandstof uit acacia als alternatieve oplossing voor (zware) stookolie die naar verwachting de komende jaren 50-250 procent zal groeien, met een CO2-emissie-reductie doel van 50% in 2050?
Ik zie een parallel met het wegkappen van de regenwouden in Zuid Amerika, ten faveure van (slechte) palmolie. Fruit for thought.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten